کتاب شعر «خورشید خانوم آفتاب کن!» بازآفرینی از یک ترانه‌متل است. تصاویر این کتاب بسیار زیبا و دلنشین هستند. ریتم تند، شاد و بازی‌گونه این شعر، کودک را با خود همراه می‌کند که این امر به زبان‌آموزی آن‌ها کمک می‌کند. در این شعر تکرار به چشم می‌خورد، این تکرارها به ذهن کودک نظم داده و آن‌ها را به ادامه شعر مشتاق می‌کند.
پشت جلد کتاب دلیل بازآفرینی این ترانه‌متل را این‌گونه بازگو می‌کند:
«ترانه‌متل‌های ایرانی، از راه زبان، کودک گذشته را به کودک امروز پیوند می‌دهند. برخی از این متل‌ها اگرچه آغازی درست دارند، اما روایت در آن‌ها پایان نمی‌گیرد یا پریشان شده است. کودک دوست دارد روایت‌ها را در چرخه‌ی کامل حس کند و از آن‌ها لذت ببرد. خورشید خانم آفتاب کن، با هدف ساخت روایتی داستانی با پایانی شاد و دوست‌داشتنی بازآفرینی شده است.»
کتاب «خورشید خانوم آفتاب کن!» یک روز شاد از بازی کودکان را در جنگل روایت می‌کند. روزی که با نور آفتاب صبحگاهی در تصویرها همراه است و با نور مهتاب و تاریکی به پایان می‌رسد. کودکان بازی می‌کنند، با هم همراه هستند، جنگل و بیشه و رود و مردمان را می‌بینند، خیال‌هایشان رنگ می‌گیرد و تا شب و آمدن مهتاب بازی‌شان ادامه دارد…